De geschiedenis en oorsprong van Schotse whiskey gaan terug tot de tijd toen de Vikingen zich vestigden in het noordelijke deel van wat nu Schotland is. Toen de Noormannen in het begin van de 10e eeuw hun Scandinavische het thuisland verlieten, brachten zij de praktijk van het distilleren met zich mee. Het eerste geregistreerde gebruik van Schotse whiskey dateert van 1494 toen een recept voor whiskey werd opgenomen in een brief van Koning James IV van Schotland. In de loop der eeuwen is Schotse whiskey geëvolueerd van een harde, rokerige drank naar een meer delicate, fruitige smaak.
Productie van Schotse Whiskey
Schotse whiskey wordt gemaakt door de gisting van mout en gerst. Mout is een graangewas dat gedroogd en ontkiemd is om de gisting te bevorderen. De mout wordt vervolgens gemengd met water en gist. De gist zet het zetmeel in de mout om in suikers, die vervolgens alcohol worden. Nadat het gistingsproces is voltooid, wordt de vloeistof gedistilleerd.
Wat is Schotse Whiskey?
Scotch whiskey is een soort whiskey die gemaakt wordt van gemoute gerst en andere granen, en die vervolgens gedistilleerd wordt tot een hogere proof dan de traditionele Ierse whiskey. Scotch is een single malt whiskey gemaakt van gemoute gerst en minimaal 51 procent van de mout moet binnen Schotland geproduceerd worden. Dit omvat de productie van gerst en het vermalen van de gerst tot mout. De resterende 49 procent van de mout moet buiten Schotland worden geproduceerd. De naam “Scotch” komt uit het Gaelisch van Schotland, dat is afgeleid van het Schotse Gaelische woord “Scoghach”, dat “donkerharig” of “zwartharig” betekent. Er wordt aangenomen dat de naam afkomstig is van het Gaelische woord “Sgaghachd”, dat “het land van de donkerharigen” betekent. Er zijn vele andere definities van wat een “Schotse” whiskey is. Sommige definities houden in dat minimaal 51 procent van het graan in Schotland moet zijn geproduceerd.